viernes, 26 de junio de 2020


Zutik
Kanpainan gaude! Kanpaina ofizialean, esan nahi dut, Gobernuetan ez dauden alderdiek, beste ardurarik ez dutela argi erakutsiz, etengabeko kanpainan aritzen direlako urte osoan zehar. Oraingoa kanpaina berezia da, osasun neurriek eragin handia izango dutelako bai ekitaldietan eta baita guztion gogoan.
Dakizuenez, EAJren leloa ‘Zutik’ izango da. Egoera latz honi tinko aurre egingo diogulako, eragingo duen krisialdi ekonomikoari ere tinko aurre egingo diogun bezala. Bidean geratu diren hainbat pertsonaren biziak inoiz berreskuratuko ez ditugun galera ikaragarriak sufritu arren, burua altxatu eta Euskadi etorkizun oparo batera helarazteko lan egingo dugulako. “Indarrak alkartu eta goazen hauzira”, Alderdiak aukeratu duen abestiak dioen bezala. Zutik, baita ere, EAJk azken 125 urteotan egin izan duen bezala, herriaren nahi eta beharrizanei lotuta eta idealei sekula bizkarra eman gabe.
Denek ezin dute gauza bera esan. Batzuk politikara heldu baino ez dira egin eta beraien hotsandiko aldarrikapenen oihartzuna itzali baino lehen atzera egiten dute. Aste honetan Podemosek aberastasun handiak dituztenei zergak igotzearen promesa baztertu du, hori bai, uko egiten ez diola berriz aginduz. Lehenago ere antzekoak ikusiak gara: amnistia fiskalean onuradun izan zirenen zerrenda jakitera emango omen zuten, baina Gobernura heldu ostean… bai baina ez; GAL ikertzeko Batzordea sortzeko beharrik ere ez dute ikusi… edo beharbada bai. Zeruraino heltzeko asmoa zuten baina purgatorioan nora ezean dabilen ezker abertzalearekin topo egingo dutela ematen du.
Garai zailak datoz eta guztiok dugun guztia eman beharko dugu egoera honetatik indartsu ateratzeko. Denok batera zutik jarraitzea lortuko dugu.

viernes, 19 de junio de 2020


Tartekoak eta bitartekoak
Normaltasun berrian sartu gara gaur Euskadin. Oximoronetik oso gertu dagoela iruditzen zait termino hau, kontraesankorra egiten zaidalako normala iruditzen ez zaiguna normala izan behar izatea. Azken batean, gaur, Erkidegoa bere eskumen guztien jabe egin da berriz eta alarma egoeraren harira ezarritako ezohiko neurriak indargabetu egin dira; hori bai, gure osasuna mantentzeko garrantzitsuak diren zenbait neurri hartzen jarraitu beharko dugu. Horretan datza normaltasun berria.
Ia ehun egun hauetan bizi izan ditugun gertaerak gestionatzea zaila izan da, are gehiago Gobernu ardurak izan dituzten agintarientzat. Gure belaunaldiak bizi izan duen osasun egoera larrienaren aurrean, ordea, oposizioan izan direnak nahiago izan dute, ikaragarrizko erronka honen aurrean laguntzea baino, krisialdia bitartekotzat hartu eta trabak jarri gobernu horiek ahultzen ahalegintzeko.
Gure artean ere ez da falta izan horrelakorik. PP-C’s batuketaren buru den Carlos Iturgaitzek esaldi argigarri bat utzi du aste honetan: “Euskadiko hauteskundeak Sanchez eta Iglesias Moncloatik ateratzeko tarteko helmuga” izatea espero duela. Honekin, nabarmen erakusten du bere jomuga bakarra Madril dela: bai abiapuntu bezala, estrategia han erabakitzen delako, eta bai helmuga bakar bezala, helburu bakarra Moncloa, Estatua, delako. Euskaldunon interesak “tartekoak” dira; hau da, euskaldunak bere bitartekoak baino ez gara.
Eta Iturgaitzek ‘Euskal Bizikleta’ ‘Espainiako Itzulia’ prestatzeko erabiltzen duen bitartean, EH Bilduk Eusko Jaurlaritzaren gurpilean makilak sartzen jarraitzen du. Zaldibarreko ezbeharra inguruko biztanleen artean kezka zabaltzeko eta Koronabirusa, besteak beste, herritarren bozka bitarteko hitza isilarazteko erabili eta gero, orain euskaldunon mesederako izango diren hiru transferentzia egiteko ekainaren 25ean batzartuko den Transferentzien Batzorde Mistoa bertan behera gera dadila eskatu dute, erabilera elektorala egiten omen dela salatuz. Hau da, alderdikeria herritarren interesen gainetik: herritarrak bitarteko bezala. Zenbait egoeratan, betiko normaltasunean jarraitzen dugu.

viernes, 12 de junio de 2020


Etiketak
Eguneroko bizitzan, eta politikan ere bai, ohikoa da pertsona edo talde bat definitzerakoan bere ezaugarriak laburbiltzen dituen etiketa bat jartzea. Batzuetan bidezkoak izaten dira eta beste askotan ez. Politikan, azken urteotan, etiketa eta adjektibo gehiegi erabiltzen da, substantibo sustantziadunak bigarren mailan utziz.
Ezkerra eta eskuina aspalditik eta mundu guztian ezagunak diren etiketak dira politikan, azken urteotan lehena positibotzat hartuz eta bigarrena pentsaera zaharkitutzat joz. Euskadin, ezker eta abertzalea etiketak bere gain hartu zituztenek, eskubikotzat hartzen gaituzte EAJko abertzaleak, gu gutxietsi nahian. Estatuan, bestalde, alderdi biren arteko gobernua progresista dela behin eta berriro errepikatzeko beharra dutenek jai giroan ospatu dute asteon Gutxieneko Diru-Sarrera onartu izana. Egoera txarrenean dagoen jendeari gutxieneko baliabideak emateko araudia duela 30 urte jarri genuen martxan Euskadin, gure jarrera eta gizarte politika benetan aurrerakoiak direla argi utziz. 
Izan ere, aurrerakoiak edo zaharkituak izatea ekintzekin erakusten da, adjektibo edo etiketekin baino. Ezkertiartzat eta abertzaletzat duen joera politikoa biltzen duen koalizioaren idazkari nagusiak XIX. mendeko politikak edo XXI. mendekoak defendatzen dituzten alderdien artean aukeratzera deitu zuen hilabete barru egingo ditugun hauteskundeetan. Imajinatzen dut bere ustez zein izango den bata eta zein bestea; nik dakidan bakarra da nortzuk hasi diren mende honetan egiten guk aurrekoan egiten hasi ginenak. Horren adibide da aipatutako Gutxieneko Diru-Sarrera, EAJ herritarren alde lan egiten ari zen bitartean beste batzuek erakundeetan agertzeko asmorik ere ez zutenean.
Azken 40 urteotan euren burua ezkertiartzat duten abertzaleek zertan aritu diren ez dut esango, beraiek ez dutelako nahi hori gogorarazterik. Halere, zaila egiten da batzuetan isilik geratzea, joera politiko horretako buruzagiek sare sozialetan Euskal Herria irudikatu nahian suge narrasti bat erakusten duen bideoa argitaratzen duenean, edo beste batek esaten duenean ez direla azetonarekin ezabatzen presoen heriotzak, zinegotzi bat tiroz hil zuen preso baten protesten harira. Gai horiek aipatzen ditugunean gainditutako garaien inguruko etiketa jartzen diegula aurpegiratzen digute, haiei aurre egiteko beste argudiorik ez dugula nabarmenduz, baina horrelakoak entzutean, beraien helburua justu horixe egin dezagula dela ematen du. Probokazioa edo amnesia, hemen bakoitzak bere etiketa eraman behar du.

viernes, 5 de junio de 2020


Antzerkia

Orain dela urte pare bat, beka bati esker graduondoa egiten ari zen ikasle talde batekin hizketaldi bat egiteko aukera izan nuen Senatuan. Hainbat gazte hartu nituen hango gela batean Gobernuari kontrola egiteko saio baten ostean, eta gure lanari buruzko iritzia galdetu nienean, batek ‘antzerkia’ aipatu zuen.

Orduko erantzunak zer pentsa eman zidan gure jarduerak ematen duen irudiaren inguruan, eta aste honetan berriz ere etorri zait burura, atsekabe handiagoz. Azken egunak dolu egunak izaten ari dira COVID-19aren eraginez hil diren guztien omenez. Dolua errespetua, begirunea eta isiltasuna da, eta Estatuko Gorteetan ikusten ari garena hain zuzen ere horrek adierazten duen guztiaren kontrakoa izaten ari da.

Kongresuko ikuskizuna tamalgarria da zenbaitzuen kasuan; dagokion gaia zein den berdin izanik, behin eta berriz mezu iraingarri eta argumentazio berberei ekiten diete, gero eta erasokorrago gainera. Senatuan Alderdi Popularreko senatariek Osoko Bilkuratik alde egin zuten eurei buruz esandakoaren inguruan haserrea azaldu nahian. Esan zitzaiena ez zen gozoa izan, baina inondik inora egin zuten protesta nabaria justifikatzeko modukoa.

Antzerkia gehiegikeriara eramanez gero, errazago da komunikabideetara ailegatzea, baina ez dut uste egun bizi dugun osasun egoerarekin eta gainera datorkigun krisialdi ekonomikoarekin unerik onena denik horrelako itxura emateko. Zubiak apurtuz. Eraiki beharrean, eraitsiz.

Bestalde, bere antzezlan partikularrean jarraitzen duena ezker abertzalea da. Madrilen uso, Gasteizen otso. Antzerkia irudikatzeko erabiltzen den ikurra bezala, Sanchezen aurrean komediaren maskara irribarretsua janzten du; Urkullurekin, tragediaren maskara negartia. Eusko Jaurlaritzarekiko eta euskal gizartearekiko izaten ari den jarrera justifikatu ezina da alderdi arduratsu batentzat. Tragikomedia balitz, barre gutxi eragiten du jokabide horren eraginez sortu ahal dituen ondorio tragikoekin konparatuz. Ez da antzerkietarako garaia.